właściwość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

właściwość (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [vwaɕˈʨ̑ivɔɕʨ̑], AS: [vu̯aśćivość], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha, zwykle jakiejś substancji
(1.2) cecha czegoś, co jest takie, jakie być powinno
(1.3) praw. zdolność danego organu do rozstrzygania określonej sprawy; zob. też właściwość (prawo) w Wikipedii
odmiana:
(1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwłaściwośćwłaściwości
dopełniaczwłaściwościwłaściwości
celownikwłaściwościwłaściwościom
biernikwłaściwośćwłaściwości
narzędnikwłaściwościąwłaściwościami
miejscownikwłaściwościwłaściwościach
wołaczwłaściwościwłaściwości
przykłady:
(1.1) Istotną właściwością gumy jest to, że jest ona sprężysta.
(1.3) Nie rozumiem: burmistrz przysłał mi pismo, że odsyła podanie do innego wójta "wg właściwości rzeczowej".
składnia:
kolokacje:
(1.1) właściwość fizyczna / chemiczna /…
(1.3) właściwość delegacyjna / funkcjonalna / instancyjna / miejscowa / rzeczowa / ustawowa • spór o właściwość • przekazać sprawę / pismo zgodnie z właściwością
synonimy:
(1.1) cecha, własność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. właściwie
przym. właściwy
partyk. właściwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. istota
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=właściwość&oldid=7492830”