biegacz

biegacz (język polski)

biegacz (1.1)

biegacz (1.2)

biegacz (2.1)

biegacz (3.1)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɛɡaʧ̑], AS: [bʹi ̯egač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. osoba uprawiająca jedną z dyscyplin lekkoatletycznych – biegi

(1.2) sport. osoba uprawiająca biegi narciarskie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ent. chrząszcz z rodziny biegaczowatych (Carabidae); zob. też biegaczowate w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) bot. mikol. roślina (rzadziej grzyb) oderwana od podłoża i niesiona przez wiatr

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biegacz	biegacze
dopełniacz	biegacza	biegaczy
celownik	biegaczowi	biegaczom
biernik	biegacza	biegaczy
narzędnik	biegaczem	biegaczami
miejscownik	biegaczu	biegaczach
wołacz	biegaczu	biegacze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biegacz	biegacze
dopełniacz	biegacza	biegaczy
celownik	biegaczowi	biegaczom
biernik	biegacza	biegacze
narzędnik	biegaczem	biegaczami
miejscownik	biegaczu	biegaczach
wołacz	biegaczu	biegacze

przykłady:

(1.1) Polski biegacz znów przybiegł ostatni.

(1.1) Podczas wczorajszego spaceru spotkałem dwóch biegaczy.

(2.1) Biegacze na ogół są drapieżne.

(2.1) Podczas wczorajszego spaceru spotkałem dwa biegacze.

składnia:

kolokacje:

(2.1) biegacz zielonozłoty

synonimy:

(3.1) chamaechor

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekkoatleta

(1.2) narciarz

(2.1) chrząszcz

hiponimy:

(1.1) sprinter, krótkodystansowiec, średniodystansowiec, długodystansowiec, maratończyk

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bieg mrz, bieganie n, biegnięcie n, biegówka ż, biegunka ż, biegaczowate lm nmos, bieżnik mrz

forma żeńska biegaczka ż

czas. biegać ndk., biec ndk., przybiec dk., przybiegać ndk., ubiec dk., ubiegać ndk., wybiec dk., wybiegać ndk.

przym. biegowy, biegaczowaty

przysł. biegle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) runner
• arabski: (1.1) عداء m
• baskijski: (1.1) lasterkari, korrikalari
• baszkirski: (3.1) ҡамғаҡ (qamğaq)
• białoruski: (1.1) бягун m; (2.1) жужаль m
• bułgarski: (1.1) бегач m; (1.2) бегач m
• czeski: (1.1) běžec m; (2.1) střevlík m
• duński: (1.1) løber w
• francuski: (1.1) coureur m; (2.1) carabe m
• hiszpański: (1.1) corredor m; (2.1) cárabo m
• interlingua: (1.1) currero, cursor
• kataloński: (1.1) corredor m
• kazachski: (1.1) жүгіруші; (3.1) қаңбақ (qañbaq)
• kirgiski: (3.1) камгак (kamgak)
• litewski: (1.1) bėgikas, bėgūnas
• łaciński: (1.1) cursor m
• niemiecki: (1.1) Läufer m
• nowogrecki: (1.1) δρομέας m
• rosyjski: (1.1) бегун; (2.1) жужелица ż
• szwedzki: (1.1) löpare w; (2.1) jordlöpare w
• ukraiński: (1.1) бігун m
• uzbecki: (3.1) qamgʻoq
• węgierski: (1.1) futó
• wilamowski: (1.1) łaufer m (laufer m, lōfer m), łaojfer m; (2.1) łaufer m (laufer m, lōfer m), łaojfer m
• włoski: (1.1) podista m, corridore m

źródła: