eventyr

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

eventyr (język duński)[edytuj]

wymowa:
Dania: [ˈæ·wəˌtyˀr]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bajka
(1.2) przygoda
(1.3) flirt, krótki romans
odmiana:
(1) et eventyr, eventyret, eventyr, eventyrene
przykłady:
(1.1) Har du læst HC Andersens eventyr?Czy czytałeś bajki Andersena?
(1.2) Nu vil jeg fortælle jer om mine eventyr i Grønland.Teraz opowiem wam o moich przygodach na Grenlandii.
(1.3) Pia havde et kort eventyr med Søren. → Pia miała krótką miłosną przygodę z Sørenem.
składnia:
kolokacje:
(1.2) spændende eventyr
synonimy:
(1.1) fortælling, historie
(1.2) oplevelse
(1.3) flirt, kærlighedsaffære
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. eventyrlig
rzecz. eventyrer
związki frazeologiczne:
etymologia:
dolnoniem. eventure < franc. aventure < łac. adventura
uwagi:
źródła: