opierać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

opierać (język polski)[edytuj]

kobiety opierają (1.1) kogoś
mężczyzna opiera się (2.1) o ścianę
wymowa:
IPA[ɔˈpʲjɛraʨ̑], AS[opʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. oprać)

(1.1) prać komuś ubrania, bieliznę
(1.2) przystawiać coś do czegoś, przysuwać tak, aby dotykało czegoś, np. aby się nie przewróciło, podtrzymywać, wspierać
(1.3) przen. brać coś za podstawę, uzasadniać coś czymś

czasownik zwrotny niedokonany opierać się (dk. oprzeć się)

(2.1) spocząć całym ciężarem na jakiejś podporze lub oparciu
(2.2) przen. mieć podstawę lub uzasadnienie w czymś
(2.3) przeciwstawiać się, stawiać opór

czasownik zwrotny niedokonany opierać się (dk. oprać się)

(3.1) prać sobie ubrania
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1-2) (3.1) koniugacja I
przykłady:
(2.1) Ta budowla opiera się na solidnych fundamentach.
(2.1) Opierał się o ścianę i patrzył w dół.
(2.2) Moja strategia życiowa opiera się na założeniach filozoficznych.
(2.3) Obrońcy ogromnej twierdzy znajdującej się na szczycie góry długo opierali się atakom wrogów.
składnia:
(1.2) (2.1) opierać (się) o + B.[1]
(1.2) (2.2) opierać (się) na + Ms.[1]
kolokacje:
(2.1) opierać się o mur • opierać się o barierkę
(2.3) opierać się komuś • opierać się czemuś • opierać się pokusie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) (3.1)
rzecz. pranie n, opierunek m, pracz m, praczka ż
czas. oprać, uprać, wyprać, doprać, dopierać, sprać, spierać
przym. pralniczy
(1.2-3) (2.1-2)
rzecz. opór m, oparcie
czas. oprzeć, przeć, podeprzeć, podpierać
przym. oporowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. oprać < pol. o- + prać
(1.2-3) pol. oprzeć < pol. o- + przeć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „W oparciu o” w: Poradnia językowa PWN.