niewolnictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niewolnictwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɲɛvɔlʲˈɲiʦ̑tfɔ], ASevolʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) socjol. system społeczny oparty na pozbawieniu pewnej grupy ludzi wolności i uczynieniu ich czyjąś własnością, zwykle w celu wykorzystywania do przymusowej pracy bez wynagrodzenia; zob. też niewolnictwo w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Niewolnictwo w Skandynawii zniesiono w XIV wieku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ustrój, zależność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niewolnik m, niewolnica ż, niewola ż, zniewalanie n, zniewolenie n
czas. zniewalać ndk., niewolić ndk., zniewolić dk.
przym. niewolniczy, wolski
przysł. niewolniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + wolny + -ctwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: