kuma

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Kumakummakuuma

kuma (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkũma], AS[kũma], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) matka chrzestna
(1.2) pot. sąsiadka
(1.3) pot. przyjaciółka

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: kum

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp ter. od: kumać
odmiana:
(1.1-3)
(2.1) zob. kum
(3.1) zob. kumać
przykłady:
(1.2) Powiem też mojej kumie, żeby przyszła.
(1.3) Moja kuma zrobiła se fajne paznokcie. Teraz bardziej lubię.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) kumoszka
(1.3) kumoszka, psiapsiółka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kumcia ż, kumoszka ż, kumoter mos, kumoterskość ż, kumoterstwo n
forma męska kum m
czas. kumać, kumać się, kumotrzyć ndk., skumotrzyć się dk.
przym. kumoterski
przysł. po kumotersku
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

kuma (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bizk. kołyska, kolebka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sehaska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kuma (język jaćwieski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. świnia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
etymologia niejasna, może pokrewna z czes. komoň (< prasł. *komoňь)
inne bałtyjskie odpowiedniki oznaczają konia, klacz, ale w folklorze litewskim poświadczono nazywanie świni „koniem“[1]
por. litew. kumẽlė, kumelỹs, łot. kumeļš, kumeļnīca
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Zigmas Zinkevičius, „Lenkų-jotvingių žodynėlis?“, Baltistica, t. 21, cz. 1, 1985, s. 74.

kuma (język suahili)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. srom
(1.2) anat. pochwa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz suahili, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

kuma (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
kumma
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) przyjść, przyjechać, przybyć[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. kommen
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.