kopiec

kopiec (język polski)

kopce (1.1) kreta

kopiec (1.2)

kopiec (1.3) buraków cukrowych

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sztucznie usypane wzniesienie

(1.2) książk. lub archit. pomnik w formie takiego wzniesienia

(1.3) pot. przen. zbiór przedmiotów ułożonych jeden na drugim

(1.4) roln. pryzma ziemniaków, warzyw itp. przysypanych ziemią i przykrytych słomą w celu zabezpieczenia przed przemarznięciem; także: dół z taką samą zawartością zabezpieczony w ten sam sposób

(1.5) inform. struktura danych oparta na drzewie, w której wartości potomków węzła są w stałej relacji z wartością rodzica

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kopiec	kopce
dopełniacz	kopca	kopców
celownik	kopcowi	kopcom
biernik	kopiec	kopce
narzędnik	kopcem	kopcami
miejscownik	kopcu	kopcach
wołacz	kopcu	kopce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kopiec graniczny • kopiec kreta • kopiec grobowy

(1.2) kopiec Kościuszki / Kraka / Wandy • kopiec Unii Lubelskiej

synonimy:

(1.2) kurhan

(1.3) sterta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopcowanie n, zakopcowanie n, okopcowanie n

zdrobn. kopczyk m

czas. okopcować dk., kopcować ndk., zakopcować dk.

przym. kopcowy, kopcowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) mound; (1.5) heap
• czeski: (1.5) halda ż
• węgierski: (1.1) kupac; (1.5) kupac
• wilamowski: (1.1) kiöepjec; (1.2) kiöepjec; (1.3) kiöepjec; (1.4) kiöepjec

źródła: