indyk
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
indyk (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) ornit. Meleagris[1], duży hodowlany ptak grzebiący z rodziny kurowatych; zob. też indyk w Wikipedii
- (1.2) pot. samiec indyka (1.1)
- (1.3) spoż. tusza indyka (1.1) do celów spożywczych
- (1.4) kulin. potrawa z indyka (1.3)
- (1.5) pot. gra niezależnej produkcji
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) daw. środ. polit. narodowiec[2]
- odmiana:
- (1.1-3,5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik indyk indyki dopełniacz indyka indyków celownik indykowi indykom biernik indyka indyki narzędnik indykiem indykami miejscownik indyku indykach wołacz indyku indyki
- przykłady:
- (1.1) Mój teść hoduje indyki i perliczki na działce.
- (1.2) Indyk jest bardziej agresywny od indyczki.
- (1.3) Tradycyjnym daniem na Święto Dziękczynienia jest nadziewany indyk z żurawinami.
- (1.5) Valve zabija indyki swoimi ostatnimi działaniami.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) indyk zwyczajny • indyk pawi • indyk domowy
- (1.3) sprawić / przygotować / umyć / oczyścić / nadziewać / nadziać / faszerować / nafaszerować / piec / upiec / podpiec / smażyć / usmażyć / gotować / ugotować / kroić / pokroić / podać / serwować / jeść / jadać indyka
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) pultok, puter
- (1.2) indor
- antonimy:
- holonimy:
- (1.1) drób
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. indor m, indyczę n, indyczyna ż
- czas. rozindyczyć się, indyczyć się ndk., naindyczyć się dk.
- przym. indyczy
- związki frazeologiczne:
- (1.1) indyk myślał o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli • myślał indyk o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścieli • zamienić byka na indyka
- etymologia:
- (1.1-2) łac. indicus (gallus), → indyjski (kogut)[4]
- (1.3) od (1.1)
- (1.5) ang. indie + -k
- (2.1) pol. endek, podobieństwo fonetyczne[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki • Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: narodowiec
- abenaki: (1.1) nahama
- angielski: (1.1) turkey; (1.3) turkey; (1.4) turkey
- arabski: (1.1) ديك رومي
- baskijski: (1.1) indioilar; (1.2) indioilar
- białoruski: (1.1) індык m; (1.2) індык m
- bułgarski: (1.1) пуйка ż
- czeski: (1.1) krocan m
- duński: (1.1) kalkun w
- esperanto: (1.1) meleagro
- francuski: (1.1) dinde ż, dindon m
- grenlandzki: (1.1) qingalissuaq
- hiszpański: (1.1) pavo m
- ido: (1.1) dindo
- islandzki: (1.1) kalkúnn m
- jidysz: (1.1) אינדיק m (indik)
- kaszubski: (1.1) gùlôcz m, gùlôk m, gùlón m, gùlôrz m
- litewski: (1.1) kalakutas m
- niemiecki: (1.1) Truthahn m, Puter m
- norweski (bokmål): (1.1) kalkun m
- nowogrecki: (1.1) γαλοπούλα ż
- rosyjski: (1.1) индюк m
- słowacki: (1.1) morka ż; (1.2) moriak m; (1.3) morka ż; (1.4) morka ż
- szwedzki: (1.1) kalkon w
- ukraiński: (1.1) індик m
- węgierski: (1.1) pulyka
- wilamowski: (1.1) indyk m
- włoski: (1.1) tacchino m
- źródła:
- ↑
Hasło „Meleagris” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ 2,0 2,1 Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 22.
- ↑ https://whatnext.pl/valve-zabija-indyki-przez-steam-summer-sale/
- ↑ Hasło „indyk” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
indyk (język wilamowski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Ptaki
- źródła:
- ↑ Hasło „Meleagris” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 212.