indyk

indyk (język polski)

indykı (1.1)

indyk (1.2)

indyk (1.3)

indyk (1.4)

wymowa:

wymowa, IPA: [ˈĩndɨk], AS: [ĩndyk], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Meleagris, duży hodowlany ptak grzebiący z rodziny kurowatych; zob. też indyk w Wikipedii

(1.2) pot. samiec indyka (1.1)

(1.3) spoż. tusza indyka (1.1) do celów spożywczych

(1.4) kulin. potrawa z indyka (1.3)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	indyk	indyki
dopełniacz	indyka	indyków
celownik	indykowi	indykom
biernik	indyka	indyki
narzędnik	indykiem	indykami
miejscownik	indyku	indykach
wołacz	indyku	indyki

przykłady:

(1.1) Mój teść hoduje indyki i perliczki na działce.

(1.2) Indyk jest bardziej agresywny od indyczki.

(1.3) Tradycyjnym daniem na Święto Dziękczynienia jest nadziewany indyk z żurawinami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) indyk zwyczajny • indyk pawi • indyk domowy

(1.3) sprawić / przygotować / umyć / oczyścić / nadziewać / nadziać / faszerować / nafaszerować / piec / upiec / podpiec / smażyć / usmażyć / gotować / ugotować / kroić / pokroić / podać / serwować / jeść / jadać indyka

synonimy:

(1.1) reg. śl. puter

(1.2) indor

antonimy:

(1.2) indyczka

hiperonimy:

(1.1) ptak

(1.2) samiec

(1.3) mięso

(1.4) potrawa

hiponimy:

(1.1) indyk

(1.2), indor, indyczka, indyczę

holonimy:

(1.1) drób

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. indor m, indyczę n, indyczyna f

zdrobn. indyczek m

forma żeńska indyczka f

czas. indyczyć się ndk., naindyczyć się dk.

przym. indyczy

związki frazeologiczne:

(1.1) indyk myślał o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli • myślał indyk o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścieli • zamienić byka na indyka

etymologia:

(1.1-2) łac. indicus (gallus), → indyjski (kogut)

(1.3) od (1.1)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki • Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) turkey
• arabski: (1.1) ديك رومي
• baskijski: (1.1) indioilar; (1.2) indioilar
• bułgarski: (1.1) пуйка f
• duński: (1.1) kalkun w
• esperanto: (1.1) meleagro
• francuski: (1.1) dinde f, dindon m
• hiszpański: (1.1) pavo m
• ido: (1.1) dindo
• islandzki: (1.1) kalkúnn m
• jidysz: (1.1) אינדיק m (indik)
• litewski: (1.1) kalakutas m
• niemiecki: (1.1) Truthahn m, Puter m
• norweski (bokmål): (1.1) kalkun m
• nowogrecki: (1.1) γαλοπούλα f
• rosyjski: (1.1) индюк m
• słowacki: (1.1) moriak
• szwedzki: (1.1) kalkon w
• ukraiński: (1.1) індик m
• węgierski: (1.1) pulyka
• wilamowski: (1.1) indyk m
• włoski: (1.1) tacchino m

źródła:

indyk (język wilamowski)

indykı (1.1)

wymowa:

wymowa

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) indyk

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: