gimnastyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gimnastyka (język polski)[edytuj]

gimnastyka (1.1)
trening gimnastyki (1.2)
wymowa:
IPA[ɟĩmˈnastɨka], AS[ǵĩmnastyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na 3 syl. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. ogół ćwiczeń rozciągających i poprawiających sprawność fizyczną
(1.2) sport. grupa dyscyplin sportowych związanych z pokazem sprawności ciała
(1.3) sport. eduk. szkolne zajęcia sportowe, zwłaszcza w młodszych klasach

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: gimnastyk
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Poranna gimnastyka poprawia mi nastrój na cały dzień.
(1.3) Od wtorku zaczynają się zajęcia gimnastyki na sali sportowej w naszej szkole.
składnia:
kolokacje:
(1.1) gimnastyka korekcyjna/gimnastyka wyrównawczagimnastyka leczniczagimnastyka przyrządowagimnastyka szwedzka
(1.2) gimnastyka artystycznagimnastyka sportowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) przedmiot szkolny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gimnazjum n, gimnazjalista mos, gimnastyk m, gimnastyczka ż, gimnastykowanie n, nagimnastykowanie n
czas. gimnastykować ndk.
przym. gimnastyczny, gimnazjalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
internacjonalizm: ang. gymnastics, franc. gymnastique, niem. Gymnastik < gr. γυμναστική[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gimnastyka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.