faithful

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

faithful (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈfeɪθ.fəl/, SAMPA/"feIT.f@l/
wymowa amerykańska?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wierny, oddany komuś
(1.2) wierny, sumienny, godny zaufania
(1.3) wierny, dobrze oddający szczegóły oryginału
odmiana:
(1) st. wyższy more faithful; st. najwyższy most faithful
przykłady:
(1.1) I am faithful to my God.Jestem wierny swojemu Bogu.
(1.1) Is it true that dogs are more faithful than cats? Or is it just a stereotype?Czy to prawda, że psy wierniejsze od kotów? Czy jest to zwyczajny stereotyp?
(1.1) My husband is really faithful to me. I think he would never cheat on me.Mój mąż jest mi bardzo wierny. Nie sądzę, że kiedykolwiek mnie zdradzi.
(1.3) Although the film is thematically faithful to the novel, many plot and structural changes were made[1]… → Mimo że film jest tematycznie wierny powieści, (to) dokonano wielu zmian w strukturze i fabule.
składnia:
(1.1-3) be faithful to sb
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) faithless
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. faithfully, faithless, faithlessly, unfaithfully
rzecz. faithfulness, faith, unfaithfulness
przym. unfaithful, faithless
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. faith + -ful
uwagi:
źródła: