ekspektatywa

ekspektatywa (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. nadzieja, widoki na przyszłość, oczekiwanie

(1.2) hist. pismo królewskie lub papieskie przyrzekające nadanie godności, stanowisk lub beneficjów w razie wakatu

(1.3) praw. sytuacja, w której niektóre wymogi prawne dotyczące powstania wierzytelności lub innego prawa podmiotowego zostały częściowo spełnione; zob. też ekspektatywa w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ekspektatywa	ekspektatywy
dopełniacz	ekspektatywy	ekspektatyw
celownik	ekspektatywie	ekspektatywom
biernik	ekspektatywę	ekspektatywy
narzędnik	ekspektatywą	ekspektatywami
miejscownik	ekspektatywie	ekspektatywach
wołacz	ekspektatywo	ekspektatywy

przykłady:

(1.3) Z chwilą zawarcia umowy, o której mowa w art. 18 ust. 1, powstaje ekspektatywa własności. Ekspektatywa własności jest zbywalna wraz z wkładem budowlanym albo jego wniesioną częścią, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji.

składnia:

kolokacje:

(1.2) ekspektatywa na beneficjum

(1.3) ekspektatywa odrębnej własności lokalu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. exspectativa, śr.łac. expectativa < łac. expectare → wypatrywać, oczekiwać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) expectative; (1.3) expectancy right, contingent right
• niemiecki: (1.3) Anwartschaft ż

źródła: