duszony

duszony (język polski)

mężczyzna duszony (1.1) przez wyrostka

duszona (2.1) wieprzowina

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od dusić

przymiotnik relacyjny

(2.1) kulin. przyrządzany lub przyrządzony w procesie duszenia, tzn. wolnego gotowania lub obsmażania

odmiana:

(1.1) (2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	duszony		duszona	duszone	duszeni	duszone
dopełniacz	duszonego		duszonej	duszonego	duszonych
celownik	duszonemu		duszonej	duszonemu	duszonym
biernik	duszonego	duszony	duszoną	duszone	duszonych	duszone
narzędnik	duszonym		duszoną	duszonym	duszonymi
miejscownik	duszonym		duszonej	duszonym	duszonych
wołacz	duszony		duszona	duszone	duszeni	duszone

przykłady:

(1.1) W zależności od przepisu sos mógł być gotowany, duszony lub podawany na surowo.

(1.1) Nagle chłopak zostaje duszony, lecz nikt nie widzi przez kogo prócz kamery.

(2.1) Potem podano cietrzewie duszone w czerwonym winie.

składnia:

kolokacje:

(2.1) duszony befsztyk / schab / szponder / cietrzew / kogut / kurczak / karp / leszcz / lin / łosoś / sandacz / sum / szczupak / królik / zając / ryż • duszona dziczyzna / ryba / marchewka / cebula • duszone mięso • grzyby duszone • duszony do miękkości • duszony w sosie • duszony z kartoflami

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dusiciel mos/mzw, duszenie n, uduszenie n

czas. dusić ndk., udusić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dusić + -ony

uwagi:

(2.1) zobacz też: gotowany • grillowany • obsmażony • opiekany • panierowany • pieczony • smażony • wędzony

tłumaczenia:

źródła: