Przejdź do zawartości

brytfanna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brytfanna (język polski)

[edytuj]
brytfana (1.1)
brytfanna (1.1) w piekarniku
wymowa:
IPA[brɨtˈfãnːa], AS[brytfã•na], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. płaskie naczynie do wypieków i pieczeni, czasem o owalnym kształcie, zwykle z przykrywką
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na patelni smażyła się młoda papuga, a na brytfannie piekł się zajączek, naszpikowany słoniną.[2]
(1.1) Pan kucharz kaczkę staranniePiekł, jak należy, w brytfannie (…)[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) piec / upiec coś w brytfannie • wkładać / włożyć coś do brytfanny • wyjmować / wyjąć coś z brytfanny • żeliwna / blaszana / szklana brytfanna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) gęsiarka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. brytfanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. dial. breite + pfanneszeroka panew[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Daniel Defoe Przypadki Robinsona Cruzoe, tłum. Władysław Ludwik Anczyc
  3. Jan Brzechwa Kaczka Dziwaczka
  4. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.