panew
panew (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. daw. spore, płytkie naczynie metalowe, w postaci misy, patelni lub kociołka, służące do gotowania, smażenia, warzenia itp.[1][2][3]; zob. też panew w Wikipedii
- (1.2) techn. zob. panewka
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik panew panwie dopełniacz panwi panwi celownik panwi panwiom biernik panew panwie narzędnik panwią panwiami miejscownik panwi panwiach wołacz panwi panwie
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. pánev < prasł. *pany, *panъve (→ okrągłe metalowe naczynie); swn. pfanna (→ patelnia)[4] < śr.łac. panne < łac. patina < gr. πατάνη (patánē)[5]
- por. pol. patelnia, patyna, niem. Pfanne (→ patelnia)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: panewka
- źródła:
- ↑
Hasło „panew” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „Panew” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
- ↑ Hasło „panew” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
- ↑ Hasło „panew” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Hasło „Pfanne” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.
