amant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

amant (język polski)[edytuj]

amant (1.1)
wymowa:
IPA[ˈãmãnt], AS[ãmãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teatr. film. aktor specjalizujący się w rolach kochanków, uwodzicieli
(1.2) pot. żart. lub iron. kochanek lub adorator
(1.3) pot. uczn. przystojny chłopak[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Co ze mnie za amant? Amantami można było nazywać przedwojennych aktorów[2].
(1.2) Widziałam tego jej amanta, jak szedł do niej wczoraj.
składnia:
kolokacje:
(1.1) amant filmowy / teatralny
synonimy:
(1.2) adorator, absztyfikant, konkurent, uwodziciel, wielbiciel, pot. bawidamek, kochaś, lowelas
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska amantka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. amant[3] < łac.[4]
uwagi:
zob. też amant w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 17.
  2. z Internetu
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „amant” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Leonarda Szumiel, Łacina – język martwy?, bialystok.edu.pl

amant (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/a.mɑ̃/ ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kochanek, amant
odmiana:
(1.1) lp amant; lm amants
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. amour
przysł. amoureusement
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

amant (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) amant
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: