konkurent
konkurent (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) firma, osoba będąca rywalem dla innej firmy, osoby
- (1.2) daw. mężczyzna zabiegający o względy kobiety w celach matrymonialnych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konkurent konkurenci dopełniacz konkurenta konkurentów celownik konkurentowi konkurentom biernik konkurenta konkurentów narzędnik konkurentem konkurentami miejscownik konkurencie konkurentach wołacz konkurencie konkurenci depr. M. i W. lm: (te) konkurenty
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konkurencja, konkurencyjność, konkurentka, konkurowanie
- przym. konkurencki, konkurencyjny
- czas. konkurować
- przysł. konkurencyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) competitor, rival; (1.2) suitor, wooer
- bułgarski: (1.1) конкурент m
- czeski: (1.1) konkurent; (1.2) nápadník
- hiszpański: (1.1) competencia, rival; (1.2) pretendiente
- wilamowski: (1.1) konkurent m
- źródła:
konkurent (język chorwacki)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /konkǔrent/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: kon•ku•rent
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) konkurent
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
konkurent (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konkurent konkurenti dopełniacz konkurenta konkurentů celownik konkurentovi / konkurentu konkurentům biernik konkurenta konkurenty wołacz konkurente konkurenti miejscownik konkurentovi / konkurentu konkurentech narzędnik konkurentem konkurenty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konkurenceschopnost, konkurence, konkurentka
- czas. konkurovat
- przym. konkurenceschopný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
konkurent (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) konkurent
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konkurencia ż
- forma żeńska konkurentka ż
- przym. konkurenčný
- przysł. konkurenčne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
konkurent (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zapożyczone z łac. concurrēns.
- uwagi:
- źródła: