Poniec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Poniec (język polski)[edytuj]

Poniec (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim; zob. też Poniec w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Początki osadnictwa w Poniecu sięgają X wieku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Poniecu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Ponieca • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Ponieca • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Ponieca • mieszkaniec / mieszkanka Ponieca • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Poniecu • pochodzić z Ponieca • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Ponieca
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ponieczanin mos, ponieczanka ż
przym. poniecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: