Mińsk
Mińsk (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Mińsk Miński dopełniacz Mińska Mińsków celownik Mińskowi Mińskom biernik Mińsk Miński narzędnik Mińskiem Mińskami miejscownik Mińsku Mińskach wołacz Mińsku Miński
- przykłady:
- (1.1) Białorusini w Mińsku rozegrają mecz z reprezentacją Holandii, która wcześniej zapewniła sobie awans do mistrzostw Europy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Mińsku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Mińska • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Mińska • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Mińska • mieszkaniec / mieszkanka Mińska • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Mińsku • pochodzić z Mińska • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Mińska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mińszczanin mos, mińszczanka ż, Mińszczyzna ż
- przym. miński, podmiński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Minsk
- arabski: (1.1) مينسك
- baskijski: (1.1) Minsk
- białoruski: (1.1) Мінск m
- chorwacki: (1.1) Minsk m
- czeski: (1.1) Minsk
- francuski: (1.1) Minsk
- koreański: (1.1) 민스크
- nowogrecki: (1.1) Μινσκ n
- rosyjski: (1.1) Минск m
- słowacki: (1.1) Minsk m
- szwedzki: (1.1) Minsk
- tajski: (1.1) มินสก์
- ukraiński: (1.1) Мінськ m
- włoski: (1.1) Minsk ż
- źródła: