awans

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

awans (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈavãw̃s], AS[avãũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) powierzenie komuś lub objęcie wyższego stanowiska, nadanie lub otrzymanie wyższej godności[1]
(1.2) sport. zajęcie wyższego miejsca w klasyfikacji, przejście do dalszego etapu
(1.3) zdobycie wyższej pozycji w określonej grupie
(1.4) przest. pieniądze wypłacane zaliczkowo, z góry
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Awans łączy się z podwyżką.
(1.2) Zespół wywalczył awans dopiero po wygraniu barażu.
składnia:
kolokacje:
(1.2) dostać / otrzymać awans • starać się / ubiegać się o awans
(1.2) awans do ekstraligi / następnej ligi
(1.3) awans społeczny
(1.4) dać / dawać / otrzymywać / otrzymać / płacić / zapłacić awansem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. awansowanie n
zdrobn. awansik m
czas. awansować
przym. awansowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. avance
uwagi:
(1.4) Dziś tylko we frazach: dawać / otrzymywać / płacić awansem - o płatności z góry.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „awans” w: SJP.pl.
  2. Hasło „awans” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 28.
  3. Hasło „awans” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 47.