Eupatoria
Eupatoria (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Eupatoria Eupatorie dopełniacz Eupatorii Eupatorii / przest. Eupatoryj celownik Eupatorii Eupatoriom biernik Eupatorię Eupatorie narzędnik Eupatorią Eupatoriami miejscownik Eupatorii Eupatoriach wołacz Eupatorio Eupatorie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Eupatorii • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Eupatorii • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Eupatorii • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Eupatorii • mieszkaniec / mieszkanka Eupatorii • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Eupatorii • pochodzić z Eupatorii • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Eupatorii
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. eupatoryjski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Yevpatoria
- bułgarski: (1.1) Евпатория
- czeski: (1.1) Jevpatorija ż
- niemiecki: (1.1) Jewpatorija
- rosyjski: (1.1) Евпатория ż
- rumuński: (1.1) Ievpatoria
- słowacki: (1.1) Jevpatorija ż
- ukraiński: (1.1) Євпаторія ż
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 314.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Eupatorya” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.
