Armawir

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Armawir (język polski)[edytuj]

herb Armawiru (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, nad Kubaniem[1]; zob. też Armawir w Wikipedii
(1.2) geogr. adm. miasto w Armenii[2]; zob. też Armawir (Armenia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Armawirze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Armawiru • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Armawiru • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Armawiru • mieszkaniec / mieszkanka Armawiru • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Armawirze • pochodzić z Armawiru • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Armawiru
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. armawirski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1)
ros. Армавир (Armawir) < orm. Արմավիր
Dzieje miasta sięgają 1839 roku, gdy osiedliła się tu grupa Ormian zakładając „Ormiański Auł” (ros. Армянский аул Armjanskij auł). W 1848 roku przemianowano auł na „Armawirski Auł” (ros. Армавирский аул Armawirskij auł) by w 1876 ustalić wiejski status osady z nazwą Armawir. Obie te ostatnie miana nawiązują do starożytnej stolicy Królestwa Armenii Armawiru[4].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 220.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 384.
  3. Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 183.
  4. Евгений Михайлович Поспелов, Географические названия России. Топонимический словарь [Nazwy geograficzne Rosji. Słownik toponimiczny], АСТ, Moskwa 2008, ISBN 978-5-17-054966-5, s. 84.