węglan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

węglan (język polski)[edytuj]

próbka węglanu (1.1) manganu(II)
azuryt, jeden z naturalnie występujących węglanów (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈvɛ̃ŋɡlãn], AS: [vẽŋglãn], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek chemiczny, sól lub ester kwasu węglowego; zob. też węglany w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwęglanwęglany
dopełniaczwęglanuwęglanów
celownikwęglanowiwęglanom
biernikwęglanwęglany
narzędnikwęglanemwęglanami
miejscownikwęglaniewęglanach
wołaczwęglaniewęglany
przykłady:
(1.1) Wiele węglanów metali bardzo słabo rozpuszcza się w wodzie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) węglan sodu / potasu / magnezu /…
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. węglowiec mrz, węglarz mos, węglarka ż, węgiel
przym. węglanowy, węglowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kwas węglowy + -an
uwagi:
zobacz też: wodorowęglan
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=węglan&oldid=8075350”