słowotwórstwo

słowotwórstwo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌswɔvɔˈtfurstfɔ], AS: [su̯ovotfurstfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. nauka o budowie i tworzeniu wyrazów

(1.2) rzad. tworzenie wyrazów

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	słowotwórstwo	słowotwórstwa
dopełniacz	słowotwórstwa	słowotwórstw
celownik	słowotwórstwu	słowotwórstwom
biernik	słowotwórstwo	słowotwórstwa
narzędnik	słowotwórstwem	słowotwórstwami
miejscownik	słowotwórstwie	słowotwórstwach
wołacz	słowotwórstwo	słowotwórstwa

przykłady:

(1.2) Słowotwórstwo mamy po to, aby z jego dobrodziejstwa korzystać.

składnia:

kolokacje:

(1.1) specjalizować się w słowotwórstwie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) morfologia

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słowotwórczość ż

przym. słowotwórczy

przysł. słowotwórczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) word formation
• arabski: (1.1) صوغ الألفاظ
• białoruski: (1.1) словаўтварэнне n; (1.2) словаўтварэнне n, словатворчасць ż
• czeski: (1.1) slovotvorba ż, derivatologie ż, przest. kmenosloví n; (1.2) slovotvorba ż
• esperanto: (1.1) vortfarado
• hiszpański: (1.1) formación de palabras ż
• kaszubski: (1.1) słowòtwórstwò n; (1.2) słowòtwórstwò n, słowòtwórzba ż
• kazachski: (1.1) сөзжасам
• niemiecki: (1.1) Wortbildung
• nowogrecki: (1.1) σχηματισμός λέξεων m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) словообразова́ние n; (1.2) словотво́рчество n
• słowacki: (1.1) slovotvorba ż, derivatológia ż, przest. kmeňoslovie n; (1.2) slovotvorba ż

źródła: