lufcik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

lufcik (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) otwieralna część w skrzydle okna umożliwiająca wietrzenie pomieszczenia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) I litościwa dziewczynka otworzyła lufcik i wpuściła do pokoju drżącego z zimna Maciusia[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wywietrznik, oberluft, wietrznik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. luft mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Luft, pol. -ik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Elwira Korotyńska, Zimowy Gość (wyd. 1931)