gwara
gwara (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. mowa terytorialna, odmienna od przyjętego języka standardowego; zob. też gwara w Wikipedii
- (1.2) jęz. kult. żargon określonego środowiska zawodowego lub społecznego; zob. też gwara w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gwara gwary dopełniacz gwary gwar celownik gwarze gwarom biernik gwarę gwary narzędnik gwarą gwarami miejscownik gwarze gwarach wołacz gwaro gwary
- przykłady:
- (1.1) Marek mówi gwarą podhalańską.
- (1.2) Nawet żeglarze mają swoją specyficzną gwarę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gwara ludowa
- (1.2) gwara więzienna, gwara uczniowska / studencka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) narzecze
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gwar mrz, gwarność ż, gwarzenie n, gwaryzacja ż
- czas. gwarzyć ndk.
- przym. gwarowy, gwarny
- przysł. gwarowo, gwarno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Termin często traktowany jako podrzędny wobec dialektu; tj. dialekt to zespół gwar mających wspólne cechy.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dialect, patois, subdialect
- białoruski: (1.1) гаворка ż; (1.2) жаргон m
- czeski: (1.1) dialekt m, nářečí n
- esperanto: (1.1) idiomo
- francuski: (1.1) parler m
- hiszpański: (1.1) habla ż, dialecto m; (1.2) jerga ż, argot m
- indonezyjski: (1.1) dialek, logat, subdialek
- kazachski: (1.1) сөйленіс
- niemiecki: (1.1) Mundart ż
- nowogrecki: (1.1) διάλεκτος ż; (1.2) αργκό n
- rosyjski: (1.1) говор m
- ukraiński: (1.1) говірка ż
- włoski: (1.1) parlata ż
- źródła: