greckokatolicki
greckokatolicki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik greckokatolicki greckokatolicka greckokatolickie greckokatoliccy greckokatolickie dopełniacz greckokatolickiego greckokatolickiej greckokatolickiego greckokatolickich celownik greckokatolickiemu greckokatolickiej greckokatolickiemu greckokatolickim biernik greckokatolickiego greckokatolicki greckokatolicką greckokatolickie greckokatolickich greckokatolickie narzędnik greckokatolickim greckokatolicką greckokatolickim greckokatolickimi miejscownik greckokatolickim greckokatolickiej greckokatolickim greckokatolickich wołacz greckokatolicki greckokatolicka greckokatolickie greckokatoliccy greckokatolickie
- przykłady:
- (1.1) Jego brat - Roman, był arcybiskupem metropolitą lwowskim kościoła obrządku greckokatolickiego, czyli unickiego, albo jak się go dziś nazywa, ukraińskiego, i patriotą ukraińskim[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grekokatolik, grekokatolicyzm
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) řeckokatolický
- rosyjski: (1.1) грекокатолический
- słowacki: (1.1) gréckokatolícky
- słoweński: (1.1) grškokatoliški
- ukraiński: (1.1) гре́ко-католи́цький
- źródła:
- ↑ Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.