fiesolski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fiesolski (język polski)[edytuj]

fiesolski (1.1) amfiteatr
wymowa:
‹fiezolski›, IPA[fʲjɛˈzɔlsʲci], AS[fʹi ̯ezolsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Fiesole, dotyczący Fiesole
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) My jesteśmy z polskiej Florencji,
Z miasta siedmiu pagórków fiesolskich,
Z miasta muzyki, inteligencji,
I najpiękniejszych kobiet polskich[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Fiesole n, fiesolczyk m, fiesolanka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marian Hemar, fragment Strof lwowskich w: Marian Hemar, Liryki, satyry, fraszki, Polska Fundacja Kulturalna, Londyn, 1988.