fiesolczyk

fiesolczyk (język polski)

wymowa:

‹fiezolczyk›, IPA: [fʲjɛˈzɔlʧ̑ɨk], AS: [fʹi ̯ezolčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Fiesole

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fiesolczyk	fiesolczycy
dopełniacz	fiesolczyka	fiesolczyków
celownik	fiesolczykowi	fiesolczykom
biernik	fiesolczyka	fiesolczyków
narzędnik	fiesolczykiem	fiesolczykami
miejscownik	fiesolczyku	fiesolczykach
wołacz	fiesolczyku	fiesolczycy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fiesole n

forma żeńska fiesolanka ż

przym. fiesolski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) fiesolano m

źródła: