elektryk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

elektryk (język polski)[edytuj]

elektryk (1.1)
elektryk (2.1)
wymowa:
IPA[ɛˈlɛktrɨk], AS[elektryk] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się urządzeniami elektrycznymi
(1.2) specjalista z zakresu elektryki

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) środ. muz. gitara elektryczna
(2.2) środ. elektroniczny papieros
(2.3) środ. mot. samochód elektryczny
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-3)
przykłady:
(1.1) Zgasło światło. Trzeba wezwać elektryka.
(2.1) Patryk gra na elektryku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elektryka ż, elektryczność ż, elektrownia ż, elektryfikacja ż, elektryfikowanie n, zelektryfikowanie n
forma żeńska elektryczka ż
zdrobn. elektryczek m
czas. elektryfikować ndk., zelektryfikować dk.
przym. elektryczny
przysł. elektrycznie
związki frazeologiczne:
elektryka prąd nie tyka
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gitara elektryczna
źródła:

elektryk (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) elektryka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: