dystroficzny
dystroficzny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dystroficzny dystroficzna dystroficzne dystroficzni dystroficzne dopełniacz dystroficznego dystroficznej dystroficznego dystroficznych celownik dystroficznemu dystroficznej dystroficznemu dystroficznym biernik dystroficznego dystroficzny dystroficzną dystroficzne dystroficznych dystroficzne narzędnik dystroficznym dystroficzną dystroficznym dystroficznymi miejscownik dystroficznym dystroficznej dystroficznym dystroficznych wołacz dystroficzny dystroficzna dystroficzne dystroficzni dystroficzne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W książce znajdziemy bowiem również rozdziały poświęcone łąkom, rzekom, kanałom i jeziorom, wśród których szczególne miejsce zajmują suchary, czyli bezodpływowe jeziora dystroficzne[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dystrophic
- duński: (1.1) dystrofisk
- francuski: (1.1) dystrophique
- rosyjski: (1.1) дистрофи́ческий
- źródła:
- ↑ SoWa, Las Polski, 16/10/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.