dwugłowy
dwugłowy (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwugłowy dwugłowa dwugłowe dwugłowi dwugłowe dopełniacz dwugłowego dwugłowej dwugłowego dwugłowych celownik dwugłowemu dwugłowej dwugłowemu dwugłowym biernik dwugłowego dwugłowy dwugłową dwugłowe dwugłowych dwugłowe narzędnik dwugłowym dwugłową dwugłowym dwugłowymi miejscownik dwugłowym dwugłowej dwugłowym dwugłowych wołacz dwugłowy dwugłowa dwugłowe dwugłowi dwugłowe nie stopniuje się
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bicipital, ancipital, two-headed, bicephalous
- białoruski: (1.1) двухгаловы
- francuski: (1.1) bicéphale
- hiszpański: (1.1) bicéfalo
- niemiecki: (1.1) zweiköpfig
- nowogrecki: (1.1) δικέφαλος
- rosyjski: (1.1) двухголовый, двуглавый
- ukraiński: (1.1) двоголовий
- węgierski: (1.1) kétfejű
- włoski: (1.1) bicipite, książk. rzad. bicefalo
- źródła: