absconditus

absconditus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) tajemny, sekretny, ukryty

odmiana:

(1.1) absconditus, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	absconditus	abscondita	absconditum	absconditī	absconditae	abscondita
dopełniacz	absconditī	absconditae	absconditī	absconditōrum	absconditārum	absconditōrum
celownik	absconditō	absconditae	absconditō	absconditīs
biernik	absconditum	absconditam	absconditum	absconditōs	absconditās	abscondita
ablatyw	absconditō	absconditā	absconditō	absconditīs
wołacz	abscondite	abscondita	absconditum	absconditī	absconditae	abscondita

przykłady:

(1.1) Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur: nec factum est occultum, sed ut in palam veniat. → Nie ma bowiem nic tajemnego, co by się objawić nie miało; i nic nie stało się ukrytym, ale po to, żeby na jaw wyszło.

składnia:

kolokacje:

(1.1) homo absconditus

synonimy:

(1.1) absconsus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. abscondo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: