Fenicjanin
Fenicjanin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌfɛ̃ɲiˈʦ̑ʲjä̃ɲĩn], AS: [fẽńicʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. mieszkaniec Fenicji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Fenicjanin Fenicjanie dopełniacz Fenicjanina Fenicjan celownik Fenicjaninowi Fenicjanom biernik Fenicjanina Fenicjan narzędnik Fenicjaninem Fenicjanami miejscownik Fenicjaninie Fenicjanach wołacz Fenicjaninie Fenicjanie
- przykłady:
- (1.1) Jesteś władcą i oporą moją i wszystkich Fenicjan w tym kraju, ale bądź… miłosierny…[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Phoenician
- białoruski: (1.1) фінікіец m
- bułgarski: (1.1) финикиец m
- czeski: (1.1) Féničan m
- francuski: (1.1) Phénicien m
- hiszpański: (1.1) fenicio m
- nowogrecki: (1.1) Φοίνικας m
- rosyjski: (1.1) финикиец m
- ukraiński: (1.1) фінікієць m, фінікіянин m
- węgierski: (1.1) föníciai
- źródła: