zwyciężca

zwyciężca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. osoba, która zwyciężyła, wygrała

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zwyciężca	zwyciężcy
dopełniacz	zwyciężcy	zwyciężców
celownik	zwyciężcy	zwyciężcom
biernik	zwyciężcę	zwyciężców
narzędnik	zwyciężcą	zwyciężcami
miejscownik	zwyciężcy	zwyciężcach
wołacz	zwyciężco	zwyciężcy
depr. M. i W. lm: (te) zwyciężce

przykłady:

(1.1) Bóg Pan jest moc moja, i postawi jako jeleń nogi moje i po wysokościach moich poprowadzi mię zwyciężca, psalmy śpiewającego.

składnia:

(1.1) zwyciężca + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) współcz. zwycięzca; książk. triumfator, tryumfator; daw. wiktor, zwyciężyciel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwyciężanie n, zwyciężenie n

forma żeńska zwyciężczyni ż

czas. zwyciężyć dk., zwyciężać ndk.

przym. zwycięski

przysł. zwycięsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. zwyciężać + -ca

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zwycięzca

źródła: