zwycięzca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: zwyciężca

zwycięzca (język polski)[edytuj]

zwycięzcy (1.1) mistrzostw
zwycięzca (1.1) biegu
wymowa:
IPA[zvɨˈʨ̑ɛ̃w̃sʦ̑a], AS[zvyćũ̯sca], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę , ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, który zwyciężył, wygrał
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zwycięzca teleturnieju udał się na wycieczkę do Palermo.
(1.1) Miłosław okazał się zwycięzcą ostatniego etapu olimpiady.
składnia:
(1.1) zwycięzca + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) książk. triumfator, tryumfator; daw. wiktor, zwyciężca, zwyciężyciel
antonimy:
(1.1) zwyciężony, pokonany, przegrany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwycięstwo n, zwyciężanie n, zwyciężenie n
forma żeńska zwyciężczyni ż
czas. zwyciężyć dk., zwyciężać ndk.
przym. zwycięski
przysł. zwycięsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zwyciężać + -ca
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zwycięzca” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.