zwyciężać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zwyciężać (język polski)[edytuj]

zawodnik zwycięża (1.1)
wymowa:
IPA: [zvɨˈʨ̑ɛ̃w̃ʒaʨ̑], AS: [zvyćẽũ̯žać], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę 
​?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni (dk. zwyciężyć)

(1.1) odnosić zwycięstwo nad kimś lub czymś

czasownik przechodni (dk. zwyciężyć)

(2.1) pokonywać kogoś, wygrywać z kimś
odmiana:
przykłady:
(1.1) Miłość zawsze zwycięża.
(2.1) Bokser z łatwością zwyciężał przeciwników.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wygrywać
(2.1) pokonywać
antonimy:
(1.1) przegrywać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwycięstewko n, zwyciężyciel mos, zwyciężca mos, zwyciężanie n, zwycięstwo, zwycięzca, zwyciężczyni
przym. zwyciężony, zwycięski
przysł. zwycięsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=zwyciężać&oldid=8347030”