wrzutnia

wrzutnia (język polski)

wrzutnia (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvʒutʲɲa], AS: [vžutʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) udostępniany przez instytucję publiczną zasobnik umożliwiający ludności zdawanie określonych obiektów, bez możliwości ich samodzielnego wyjęcia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wrzutnia	wrzutnie
dopełniacz	wrzutni	wrzutni
celownik	wrzutni	wrzutniom
biernik	wrzutnię	wrzutnie
narzędnik	wrzutnią	wrzutniami
miejscownik	wrzutni	wrzutniach
wołacz	wrzutnio	wrzutnie

przykłady:

(1.1) Przez całą dobę czynna jest samoobsługowa wrzutnia do zwrotu książek.

(1.1) Przez 10 miesięcy wrocławskiej policji i prokuraturze nie udało się złapać sprawców kradzieży trzech milionów złotych z wrzutni bankowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wrzut mrz, wrzucanie n, wrzucenie n, wrzutka ż

czas. wrzucać ndk., wrzucić dk.

przym. wrzutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wrzut + -nia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) drop box
• duński: (1.1) døgnboks w

źródła: