wilczura

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wilczura (język polski)[edytuj]

wilczury (1.1)
wilczura (1.4)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wilcza skóra
(1.2) daw. burka podbita wilczą skórą
(1.3) rzad. suka owczarka niemieckiego
(1.4) gw. samica wilka

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: wilczur
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.2) Pierwszy prowadził osobiście pan Józef, ubrany w wilczurę włosem na wierzch, w czapce z okularami, może nie bez celu tak ukryty pod przebraniem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) ciepła / ciężka / stara / zrudziała wilczura • wilczura bez rękawówubrany w wilczurę • narzucić wilczurę
(1.3) roczna wilczura
synonimy:
(1.1) wilki
(1.3) wilczyca
(1.4) wilczyca
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) skóra
(1.2) okrycie
(1.3) suka
(1.4) samica
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilczur mzw, wilczurek mzw, wilk mzw/mrz
przym. wilczurzy, wilczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wilczy + -ura
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Józef Weyssenhoff, Gromada (wyd. 1925)