roczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

roczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈrɔʧ̑nɨ], AS[ročny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający, liczący jeden rok
(1.2) trwający przez rok
(1.3) obejmujący czas roku
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Moja kuzynka ma roczne dziecko.
(1.2) Wykupiłem roczny abonament na telewizję.
(1.3) Opady roczne na Kalahari wynoszą od 76 do 190 milimetrów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) rośliny roczne
synonimy:
(1.1) jednoroczny, dwunastomiesięczny
(1.2) całoroczny, dwunastomiesięczny
(1.3) całoroczny, dwunastomiesięczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. roczniak mzw, rok m, roczek m, rocznik mrz, rocznica ż
przym. doroczny, rocznicowy
przysł. rocznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. rok + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: