wielbłąd
wielbłąd (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈvʲjɛlbwɔ̃nt], AS: [vʹi ̯elbu̯õnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą • i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. Camelus Linnaeus[1], duży afrykański i azjatycki ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych, z charakterystycznym jednym lub dwoma garbami; zob. też wielbłąd w Wikipedii
- (1.2) samiec wielbłąda (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wielbłąd wielbłądy dopełniacz wielbłąda wielbłądów celownik wielbłądowi wielbłądom biernik wielbłąda wielbłądy narzędnik wielbłądem wielbłądami miejscownik wielbłądzie wielbłądach wołacz wielbłądzie wielbłądy
- przykłady:
- (1.1) A tymczasem wielbłądy pędziły jak huragan po błyszczących od księżyca piaskach[2].
- (1.2) Chłopiec prowadził wielbłąda i wielbłądzicę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wielbłąd jednogarbny • wielbłąd dwugarbny • juczny / obładowany wielbłąd • objuczyć / napoić wielbłąda
- synonimy:
- (1.1) książk. okręt pustyni
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przeżuwacz
- (1.2) samiec
- hiponimy:
- (1.1) wielbłąd jednogarbny, wielbłąd dwugarbny, dromader, baktrian, birtugan, nar, tulu, wielbłądzica, wielbłądziątko
- holonimy:
- (1.1) karawana
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wielbłądnik mos, wielbłądziątko n, wielbłądzię n, wielbłądka ż, wielbłądki lm nmos, wielbłądowate lm nmos, wielbłądkowate lm nmos
- zdrobn. wielbłądek mzw
- forma żeńska wielbłądzica ż
- przym. wielbłądzi, wielbłądowaty, wielbłądkowaty
- związki frazeologiczne:
- człowiek nie wielbłąd, pić musi • obładowany jak wielbłąd • udowadniać, że nie jest się wielbłądem • znać się jak wielbłąd na skrzypcach
- etymologia:
- prasł. *vъlbǫdъ < prasł. *ъlbǫdъ < goc. 𐌿𐌻𐌱𐌰𐌽𐌳𐌿𐍃 (ulbandus)[3] < pragerm. *ulbanduz < łac. elephantus (→ słoń) < gr. ἐλέφας (eléphās)
- uwagi:
- zob. też wielbłąd w Wikicytatach
- zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- akadyjski: (1.1) 𒃵𒂷 (gammalu)
- albański: (1.1) deve ż
- amharski: (1.1) ግመል (gəmäl)
- angielski: (1.1) camel
- arabski: (1.1) جمل m (ǧamal)
- azerski: (1.1) dəvə
- baskijski: (1.1) gamelu
- białoruski: (1.1) вярблюд m (vârblûd)
- bułgarski: (1.1) камила ż (kamila)
- chorwacki: (1.1) deva ż, kamila ż
- czeski: (1.1) velbloud m
- czuwaski: (1.1) тӗве (tĕve)
- dolnołużycki: (1.1) wjelbłud m, kamel m
- duński: (1.1) kamel w
- esperanto: (1.1) kamelo
- ewe: (1.1) kposɔ
- francuski: (1.1) chameau m
- galicyjski: (1.1) camelo m
- grenlandzki: (1.1) qatigattooq
- gruziński: (1.1) აქლემი (aḳlemi)
- gudźarati: (1.1) ઊંટ (ūṇṭa)
- hausa: (1.1) raƙumi m
- hebrajski: (1.1) גמל m (gamal)
- hindi: (1.1) ऊँट m (ū̃ṭ)
- hiszpański: (1.1) camello m
- indonezyjski: (1.1) unta
- interlingua: (1.1) camelo
- inupiak: (1.1) pikukturuaq
- islandzki: (1.1) úlfaldi m
- jidysz: (1.1) קעמל m (keml)
- kabylski: (1.1) alɣem
- kannada: (1.1) ಒಂಟೆ (oṇṭe)
- kataloński: (1.1) camell m; (1.2) camell m
- kazachski: (1.1) түйе (tüye)
- kirgiski: (1.1) төө (töö)
- konkani: (1.1) ओन्टे (onṭe)
- koreański: (1.1) 낙타 (nakt’a)
- kumycki: (1.1) тюе (tüye)
- Lingua Franca Nova: (1.1) camel / камел
- litewski: (1.1) kupranugaris m
- łaciński: (1.1) Camelus m (jako rodzaj), camelus m (jako osobnik)
- maltański: (1.1) ġemel m
- marathi: (1.1) उंट m
- nawaho: (1.1) ghą́ą́ʼaskʼidii
- neo: (1.1) kamel
- niderlandzki: (1.1) kameel m
- niemiecki: (1.1) Kamel n
- norweski (bokmål): (1.1) kamel m
- norweski (nynorsk): (1.1) kamel m
- norweski (riksmål): (1.1) kamel w
- novial: (1.1) kamele
- nowogrecki: (1.1) καμήλα ż (kamíla)
- ormiański: (1.1) ուղտ (ujt)
- pendżabski: (1.1) ਊਠ m (ūṭh)
- portugalski: (1.1) camelo m
- romániço: (1.1) camelo
- rosyjski: (1.1) верблюд m (verblûd)
- rumuński: (1.1) cămilă ż
- sanskryt: (1.1) उष्ट्र (uṣṭra)
- słowacki: (1.1) ťava ż
- staroangielski: (1.1) olfend m
- starogrecki: (1.1) κάμηλος m/ż (kámēlos)
- staronordyjski: (1.1) kamell m
- suahili: (1.1) ngamia
- szwedzki: (1.1) kamel w
- średnioangielski: (1.1) camel
- tamilski: (1.1) ஒட்டகம் (oṭṭakam)
- turecki: (1.1) deve
- turkmeński: (1.1) düýe
- tuvalu: (1.1) kamela
- tuwiński: (1.1) теве (teve)
- ukraiński: (1.1) верблюд m (verblûd)
- volapük: (1.1) jamod
- węgierski: (1.1) teve
- wietnamski: (1.1) lạc đà
- wilamowski: (1.1) kamel n
- włoski: (1.1) cammello m
- źródła:
