cămilă

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: CamilaCamillacamillaCammilla

cămilă (język rumuński)[edytuj]

cămilă (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. wielbłąd[1]
odmiana:
(1.1) lp cămilă, cămila, cămilei, –; lm cămile, cămilele, cămilelor, –
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
cs. камиль (kamilь) < n.gr. καμήλα (kamíla)[2][3][4] < gr. κάμηλος (kámēlos), por. bułg. камила, serb. камила, scs. камєль (kamelь)
uwagi:
źródła:
  1. Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 131.
  3. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et Studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „камиль” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 282.