ustawa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ustawa (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[uˈstava], AS[ustava] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. akt normatywny o charakterze powszechnie obowiązującym, najczęściej obecnie uchwalany przez parlament (w niektórych państwach zatwierdzany później przez organ władzy wykonawczej); zob. też ustawa w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Komisja sejmowa rozpatrzyła projekt ustawy.
(1.1) Decyzja z 20 stycznia 1942 roku o tak zwanym ostatecznym rozwiązaniu stworzyła podstawę do rozpoczęcia masowej zagłady ludzi, których zgodnie z ustawami III Rzeszy zaliczano do narodowości żydowskiej.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) ustawodawstwo • ustawa zwykła / zasadnicza / konstytucyjna • ustawa budżetowa • ustawa o zamówieniach publicznych / systemie oświaty… • przyjąć / uchwalić / uchylić / podpisać / zawetować / opublikować ustawę • wejście w życie ustawy • vacatio legis ustawy • projekt ustawy • Dziennik Ustaw • specjalna ustawa
synonimy:
(1.1) zasada, prawo, reguła
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ustawianie n, ustanawianie n
czas. ustawiać ndk., ustanawiać ndk.
przym. ustawowy
przysł. ustawowo
związki frazeologiczne:
być głupszym niż ustawa przewidujeustawa kagańcowaustawa kominowaustawa śmieciowa
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Anna Pawełczyńska, Wartości a przemoc : zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia, 1973, Narodowy Korpus Języka Polskiego.