obowiązywać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obowiązywać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔbɔvʲjɔ̃w̃ˈzɨvaʨ̑], AS[obovʹi ̯õũ̯zyvać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) być czyimś obowiązkiem, obejmować kogoś mocą prawną
(1.2) być powszechnie uznanym prawem, zasadą, zwyczajem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.1) Myślisz, że ciebie przestało to obowiązywać?
(1.2) Przypominamy, że od jutra obowiązuje przepis zabraniający parkowania na chodniku w miejscach ze znakiem zakazu parkowania.
składnia:
kolokacje:
(1.2) obowiązuje cisza nocna / przepis • obowiązuje zakaz / uchwała / umowa
synonimy:
(1.1) obejmować, dotyczyć
(1.2) panować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obowiązek m, obowiązywanie n
przym. obowiązany, obowiązujący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: