ustawa kagańcowa

ustawa kagańcowa (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) hist. ustawa parlamentu niemieckiego z 1908 roku zakazująca m.in. używania w niektórych miejscowościach języka polskiego w miejscach publicznych

(1.2) publ. przen. przepis ograniczający wolność słowa

odmiana:

przykłady:

(1.2) Ale widać dyktator postanowił uparcie dążyć do absolutu i teraz funduje swemu krajowi nowe prawo, słusznie zwane „ustawą kagańcową”.

(1.2) "Gomorra" nigdy nie ujrzałaby światła dziennego, gdyby obowiązywała „ustawa kagańcowa”, którą chce wprowadzić premier Włoch Silvio Berlusconi – oświadczył autor słynnej książki o neapolitańskiej mafii Roberto Saviano.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: