spoletański
spoletański (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik spoletański spoletańska spoletańskie spoletańscy spoletańskie dopełniacz spoletańskiego spoletańskiej spoletańskiego spoletańskich celownik spoletańskiemu spoletańskiej spoletańskiemu spoletańskim biernik spoletańskiego spoletański spoletańską spoletańskie spoletańskich spoletańskie narzędnik spoletańskim spoletańską spoletańskim spoletańskimi miejscownik spoletańskim spoletańskiej spoletańskim spoletańskich wołacz spoletański spoletańska spoletańskie spoletańscy spoletańskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Przy tym dolina spoletańska – przynajmniej widziana z Asyżu jakby wyłysiała – przynajmniej zatraciła swój wiejski charakter[1].
- (1.1) Kiedy indziej pędzi Franciszek na koniu przez dolinę spoletańską, marząc o rycerskiej sławie. Lecz oto wyłania się zza zakrętu opuchła sylwetka trędowatego. Naturalny wstręt wstrząsnął młodym Franciszkiem[2].
- (1.1) Zaprzeczenie wiarogodności transumptów krzyżackich przez Włodkowica wprawiło w niemały kłopot pełnomocnika Zakonu w Rzymie. Poprosił on więc biskupa spoletańskiego, który w 1419 r. wraz z drugim delegatem papieskim wydał wyrok korzystny dla Zakonu, o zaświadczenie wobec kardynałów, że widział na własne oczy oryginały dokumentów przedstawionych w transumptach[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) spolétain
- rosyjski: (1.1) сполетский
- włoski: (1.1) spoletino
- źródła:
- ↑ Wojciech Ligęza, Wojciech S. Wocław (red.), Etapy Józefa Wittlina, Wydawnictwo UJ, 2014.
- ↑ Joachim Roman Bar, Jego śladami: kazania o św. Franciszku z Asyżu, s. 30, Akademia Teologii Katolickiej, 1988.
- ↑ Andrzej Wojtkowski, Tezy i argumenty polskie w sporach terytorialnych z Krzyżakami, s. 80, PTH, 1968.