pusty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pusty (język polski)[edytuj]

puste (1.1) butelki
pusta (1.1) droga
wymowa:
?/i, IPA[ˈpustɨ], AS[pusty]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezawierający niczego
(1.2) przen. pozbawiony wartości, istotnego znaczenia
(1.3) gw. (Bukowina) o dziecku: niegrzeczny[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Zjadła zupę i teraz miska jest pusta.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pusty dom / pokój • pusta kartka • pusty żołądek
(1.2) pusty człowiek • pusty frazes / śmiech
synonimy:
(1.1) próżny, niewypełniony
(1.2) beztreściwy, bezwartościowy, jałowy, czczy
antonimy:
(1.1) pełny, wypełniony
(1.2) treściwy, wartościowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pustka ż, pustkowie n, pustynia ż, pustactwo n, pustość ż, pustota ż, pustak mos/mrz, pustać ż
czas. pustoszyć, opuszczać, opustoszyć, spustoszyć
przym. pustacki, opuszczony, opustoszały, spustoszony, puściuteńki, puściusieńki, puściutki, puściuśki
przysł. pusto, pustacko, puściuteńko, puściutko
związki frazeologiczne:
pusty dźwiękpusty lospusty łebpusty pieniądzpusty przebiegpusta pałapusta strunazbiór pustymieć pustą kieszeń / mieć puste kieszenieprzelewać z pustego w próżnez pustego i Salomon nie nalejez pustego kłosa pszenicy nie wymłóciszza Augusta ziemia pustabiegać jak żyd po pustym sklepieprzyjść z pustymi rękamiodejść z pustymi rękami
etymologia:
prasł. pust
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 136; dostęp: 26 listopada 2018.