empty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

empty (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ɛmptiː/
wymowa amerykańska?/i
wymowa brytyjska?/i
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pusty

czasownik przechodni

(2.1) opróżniać

czasownik nieprzechodni

(3.1) opróżniać się, uchodzić/wpadać (do morza)
odmiana:
(1) empty; st. wyższy emptier; st. najwyższy emptiest
(2-3) empty, emptied, emptied, empties, emptying
przykłady:
(1.1) The room is empty. Everybody has gone out.Pokój jest pusty. Wszyscy wyszli.
(2.1) They ordered him to empty his pockets. → Kazali mu opróżnić kieszenie.
(3.1) The Vistula River empties into the Baltic Sea. → Wisła uchodzi do Morza Bałtyckiego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bare, blank, clear, deserted, desolate, unfilled, uninhabited, unoccupied, vacant, void
antonimy:
(1.1) full
(2.1) fill
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. emptiness, emptier
przysł. emptily
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: