próżny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: prozny

próżny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpruʒnɨ], AS[pružny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający o sobie przesadnie dobre zdanie, lubiący żeby go podziwiać i schlebiać mu[1]
(1.2) niczym niewypełniony[1]
(1.3) o wysiłku, staraniach: nie mający szans powodzenia, daremny
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Pesymista widzi szklankę do połowy próżną, optymista do połowy pełną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) niewypełniony, pusty
(1.3) daremny, bezcelowy, bezowocny, bezpłodny, bezproduktywny, bezskuteczny, książk. czczy, daremny, jałowy, nieefektywny, nieskuteczny, książk. płonny, syzyfowy[2]
antonimy:
(1.2) pełny, wypełniony
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. próżnowanie n, próżność ż, próżnia ż
przym. próżniowy
przysł. próżno
związki frazeologiczne:
przelewać z pustego w próżnebęben dlatego tak głośny, bo próżnyręce pełne, serce próżne
etymologia:
prasł. *porzdьnъ → 'pusty wewnątrz, niezapełniony, nienapełniony'[3]
Zobacz też: białor. парожні, ros. порожний, ukr. порожній.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 SJP.pl.
  2. synonimy.ux.pl.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „próżny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.