plankton

plankton (język polski)

plankton (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈplãŋktɔ̃n], AS: [plãŋktõn], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biol. ekol. zespół organizmów żywych unoszących się w wodzie; zob. też plankton w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plankton	planktony
dopełniacz	planktonu	planktonów
celownik	planktonowi	planktonom
biernik	plankton	planktony
narzędnik	planktonem	planktonami
miejscownik	planktonie	planktonach
wołacz	planktonie	planktony

przykłady:

(1.1) Zazwyczaj plankton stanowią drobne organizmy, ale zalicza się do niego również meduzy, które mogą mieć znaczne rozmiary. (Wikipedia)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) zooplankton

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. planktoniarnia ż

przym. planktonowy, planktoniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πλαγκτός (planktós) → błąkający się

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plankton
• baskijski: (1.1) plankton
• czeski: (1.1) plankton
• galicyjski: (1.1) plancto m
• hiszpański: (1.1) plancton m
• portugalski: (1.1) plancto m
• słowacki: (1.1) planktón m
• włoski: (1.1) plancton m

źródła:

plankton (język angielski)

plankton (1.1)

wymowa:

IPA: ['plæŋktən]

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biol. plankton

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zooplankton

przysł. planktonically

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πλαγκτός

uwagi:

źródła:

plankton (język baskijski)

plankton (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biol. plankton

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fitoplankton, zooplankton

przym. planktoniko

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πλαγκτός

uwagi:

źródła:

Hasło „plankton” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

plankton (język czeski)

plankton (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) plankton

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plankton	planktony
dopełniacz	planktonu	planktonů
celownik	planktonu	planktonům
biernik	plankton	planktony
wołacz	planktone	planktony
miejscownik	planktonu	planktonech
narzędnik	planktonem	planktony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πλαγκτός

uwagi:

źródła:

plankton (język słoweński)

plankton (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biol. plankton

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fitoplankton • zooplankton

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. planktonski

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πλαγκτός

uwagi:

źródła: