mentor
mentor (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. doświadczony nauczyciel, doradca, wychowawca
- (1.2) książk. osoba stale pouczająca innych, lubiąca prawić morały
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) ogrod. roślina o utrwalonych cechach, służąca do przekazywania tych cech zaszczepionemu na niej młodemu pędowi
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mentor mentorzy dopełniacz mentora mentorów celownik mentorowi mentorom biernik mentora mentorów narzędnik mentorem mentorami miejscownik mentorze mentorach wołacz mentorze mentorzy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mentor mentory dopełniacz mentora mentorów celownik mentorowi mentorom biernik mentor mentory narzędnik mentorem mentorami miejscownik mentorze mentorach wołacz mentorze mentory
- przykłady:
- (1.1) Mentor to osoba, od której się uczysz, poznajesz jego filozofię dotyczącą konkretnych zagadnień[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od imienia mitologicznego Mentora, wychowawcy syna Odyseusza – Telemacha[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ z Internetu
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
mentor (język angielski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) mentor
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: